Kamasutra, Kama Sutra, Kama (w sanskrycie: कामसूत्र) – traktat indyjski w sanskrycie na temat seksualności i zachowań seksualnych. Pełen tytuł to vātsyāyana kāma sūtra („Aforyzmy o miłości napisane przez Vatsyayana”). Autorstwo tekstu przypisuje się Watsjajanie (Vātsyāyana Mallanaga) żyjącemu prawdopodobnie pomiędzy I a VI wiekiem naszej ery. Brak dokładnych danych źródłowych uniemożliwia dokładną identyfikację wieku, w którym powstał traktat – jednak jak sam autor podawał – nie była to jedyna ówcześnie znana rozprawa o miłości.
Traktat przeprowadza wszechstronną analizę współżycia seksualnego dostarczając wielu informacji pobocznych na temat kultury, gdyż omawia nie tylko teorię i praktykę sztuki miłosnej, lecz zawiera także informacje np. o prostytucji, jej roli w życiu społecznym i kulturze dawnych Indii.
Kamasutra uważana jest za tekst filozoficzny, wzbogacający ars amandi w płaszczyźnie życia szczęśliwego. W Polsce tekst ukazał się w roku 1985 jako „Kamasutra, czyli traktat o miłowaniu” w przekładzie Marii Krzysztofa Byrskiego.
Kamasutra uważana jest za jeden z najobszerniejszych zbiorów pozycji seksualnych, opisujący szereg umiejętności, szczególnie kobiecych (około sześćdziesięciu), różne typy związków seksualnych, sposoby i odmiany pieszczot, klasyfikując zachowania ludzkie w odniesieniu do natury – np. w terminologii porównując mężczyzn do ogierów, byków lub zajęcy, natomiast kobiety do klaczy, słonic czy gazel. Oprócz tego tekst opiewa mniej intymne tematy ars amandi takie jak środki upiększające, kryteria wyboru partnerów do małżeństwa oraz sposoby zdobywania ich względów, opisy tradycji małżeńskich łącznie z przebiegiem nocy poślubnej, a także wskazówki dla kurtyzan.
W dzisiejszych czasach Kamasutra jest coraz mniej powszechna ze wzgledu na konieczność posiadania dużej sprawności fizycznej. Ówczesny świat produkuje ludzi ociężąłych , otyłych, którzy uprawiaja seks tylko w jednej lub dwóch pozycjach. Nie mniej miejmy nadzieję ,że sztuka kochania będzie nadal rozpowszechniana przez jej miłosników.
